GİTMEK- Selami ÖZKAN-

GİTMEK “Bulunduğun makam sana feyiz vermiyorsa terke mâni olan nedir?” Bir kısır döngünün içindeyiz. Kalakaldık dört yanı sıradanlık duvarıyla çevrili bahçenin içinde. Hayatımızın anlamını mı kaybettik yoksa? Nereye bu gidiş? “Nasreddin Hoca’ya sormuşlar: “Kimsin?” “Hiç” demiş Hoca, “Hiç kimseyim.” Dudak bükülüp önemsenmediğini görünce, sormuş Hoca: “Sen kimsin?” “Mutasarrıfım demiş adam kabara kabara. “Sonra ne olacaksın?” diye sormuş Nasreddin Hoca. “Herhalde vali olurum” diye cevaplamış adam. “Daha sonra?” diye üstelemiş Hoca. “Vezir” demiş adam. “Daha daha sonra ne olacaksın?” “Bir ihtimal sadrazam olabilirim.” “Peki ondan sonra?” Artık makam kalmadığı için adam boynunu büküp “Hiç.” demiş. “Daha niye kabarıyorsun be adam, demiş Hoca. Ben şimdiden, senin yıllar sonra gelebileceğin makamdayım: “Hiçlik makamında.” İnsanoğlu su misali alttan alta akıp gider de siz göremezsiniz. Hep gitmektir zihnindeki. Bu dünyaya ait olmayışımızdır belki de bizleri bu kadar gitmek düşkünü yapan. Gitmek kimi zaman bir zorunluluk kimi zaman da bir feragattir. Kendine dönmek, kendini bulmak, kendinden kaçmak için gitmek gerekir. “Bir başka ülkeye, bir başka denize giderim.” dedin Bundan daha iyi bir başka şehir bulunur elbet. Her çabam kaderin olumsuz bir yargısıyla karşı karşıya; -Bir ceset gibi- gömülü kalbim. Aklım daha ne kadar kalacak bu çorak ülkede? Yüzümü nereye çevirsem, nereye baksam, Kara yıkıntılarını görüyorum ömrümün, Boşuna bunca yıl tükettiğim bu ülkede. Yeni bir ülke bulamazsın, başka bir deniz bulamazsın. Bu şehir arkandan gelecektir.