Hayal Ormanı – Tuğba Can yazdı

HAYAL ORMANI

Likya’m,

Sizlere hoşçakal dedikten sonra bisikletimle çoook uzaklara geldim. Yolda kar yağdı, yağmur yağdı, fırtına çıktı ama en sonunda hep güneş açtı ve sıcacık ısıttı içimi, umutla doldurdu kalbimi.

Güneş gibi sana bakmak da Likya, umutla doldurur kalbimi, fikirlerim ışık ışık olur ve en önemlisi de daha çok hayalim olur ne zaman sana baksam, dünya çocuklarına baksam. İçimde senin yaşlarında bir çocuk var biliyor musun Likya’m? Belki de o yüzden seninle çok iyi anlaştık. Ne dersin? 🙂 Pastoral Vadi’de oynadığımız oyunları, seni ve tüm arkadaşlarımı çok özlüyorum. Tekrar buluştuğumuzda daha çok oyun oynayalım, daha çok koşalım, daha çok şarkı söyleyip dans edelim ve bir de bisiklete binelim olur mu?

Ben bir bisikletli gezginim. Bisikletime binince dünya bambaşka görünür gözüme. Daha yeşil, daha güzel, daha insancıl, daha  heybetli ama daha basit. Nehirleri duyabilirim; çünkü onlar benimle konuşur. Ağaçları sevebilirim; çünkü onlar bana sarılır, sıcak günlerde güneşin kavurucu etkisinden beni korur. Dağları da dinlerim Likya’m; çünkü onların bana verecek dersleri vardır hep, hep öğretirler. Dağlarda havayı hiç tahmin edemezsin. Bir anda güneş saklanır, gök gürler, yağmur yağar, sonra bir tepenin ardından güneş yine el sallar. Böylece değişimlere ayak uydurmayı, sabretmeye öğretir dağlar. En çok kiminle sohbet ederim söyleyeyim mi? Ay nene ile. Ona bütün hayallerimi, kızgınlıklarımı, özlemlerimi anlatırım. Gündüz ya da gece. Ne zaman görsem sesli sesli konuşurum onunla. O tanıdığım en harika dinleyici.

Bugün, bisikletim“Eylül TukTuk” ve ben bir hayal kurduk. Ay neneye de anlattık. Belki bu gece sana fısıldar Ay nene hayalimizi. Çünkü bu hayal seninle ilgili. 

Ne dersin birbirimize hayallerimizi yazmaya? Eğer kabul edersen sen de bana yazabilirsin. Bir sonraki mektupta ben de Ay neneye fısıldadıklarımızı anlatırım sana…

Eğer yeterince hayal kurarsak bir HAYAL ORMANI yaratabiliriz.

Seni Seviyorum Likya,

Tuğba,

24/06/2021

Refahiye/ERZİNCAN