SEHER TEYZEMİN ARDINDAN – Aydın ERÇELİK

Seher Teyzemin adını ilk defa 1963 senesinde rahmetli annemden duymuştum.

1960’lı yıllar babaannem, annem ve ablam ile beraber Bölükören Köyünde yaşadığımız yıllardı.

Bölükören ile Mengen arasında ulaşımın olmadığı yıllar.

Babamın İstanbul’da Pfizer ilaç fabrikasında aşçı olarak çalışıyordu.

Annem hastalanmıştı.

Tedavi için İstanbul’a gitmesi gerekiyordu.

Karlı bir Şubat ayında Bölükören’den 3 saat yürüyerek Gökdağ’ı aşmış ve Mengen’e ulaşmış.

Ben o gün annemin arkasından Gökdağ’a doğru İstanbul, İstanbul diye bağırdığımı hatırlıyorum.

Annem Mengen’e gelmesine gelmişti ama kar yağışı nedeni ile İstanbul Otobüsleri çalışmıyormuş.

Çaresiz rahmetli anacığım Mengen’de Seher Teyzemin kapısını çalmış.

İstanbul otobüsleri çalışıncaya kadar Seher Teyzem annemi misafir etmiş.

Rahmetli Anacığım Köye döndüğünde Seher Teyzemin misafirperverliğini anlata anlata bitirememişti.

Gelelim 1977 yılı ve sonrasına.

O yıllarda Rahmetli Hasan Durmuşoğlu Ümit ve ben Bolu İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesinde okuyoruz.

12 Eylül 1980 ihtilali öncesi.

Türkiye’nin üzerine kara bulutların kâbus gibi çöktüğü yıllardı.

Kardeşin kardeşi vurduğu yıllar.

Belanın ne zaman ve nerden geleceğinin belli olmadığı yıllar.

O günlerde hafta sonlarında Bolu’da kalmak istemezdim.

Ümit ile beraber Mengen’e gelir Seher Teyzeme misafir olurdum.

Allah ondan razı olsun bani bir anne şefkati ile misafir ederdi.

O yıllarda bir hafta sonunda yine Seher Teyzeme misafir olmuştum.

Bizim Ümit Bey o gece efkardan elinde sigara ile uyumuş.

Üzerimizdeki yorgan başlamış içten içe yanmaya.

Rahmetli Seher Teyzem bütün evi saran duman kokusundan durumu fark etmiş.

Odaya geldi.

Hemen camları açtı.

Üzerimizde içten içe yanmakta olan yorganı camdan dışarı atarak bizi yanmaktan kurtardı.

Gelelim 1982 senesine.

Bizim Necla Hanımla söz yüzüğümüz takılmıştı ama Necla Hanımı henüz hiç görmemiştim.

1982 Senesinde Necla Hanımı Hacıahmetler Köyüne ilk defa görmeye Seher Teyzemle gitmiştim.

Gelelim 2004 Senesine.

Mengen Belediye Başkan Adayı olduğum günler.

Yine rahmetli Seher Teyzeme misafir olmuştum.

Bana evin anahtarını verdi ve bir oda tahsis etti.

Bu oda senin, bu odada istediğin gibi çalış otur yat kalk dedi.

Hiç unutmam bir gün Sayın Cumhurbaşkanımız Recep Tayyip Erdoğan’ın fotoğrafını Gökçesu Caddesine ve Atatürk Caddesinde asmamız gerekiyordu.

Bölükören’li birkaç tanıdığa hatta akrabaya söyledim.

Rahmetli Mehmet Haktanır (Namı diyar Topal Mehmet) abinin oğulları dışında herkes bana sırtını dönmüştü.

Çok üzülmüştüm.

Rahmetli Seher Teyzem hiç üzülme.

Benim Atatürk Caddesinin tam ortasında evim var.

Oraya ne istiyorsan git as.

Orada benim de hakkım var.

Sana kimse bir şey söyleyemez demişti.

‘’ İNNA LİLLAHİ VE İNNA İLEYHİ RACİUN’’

‘’BİZ ŞÜPHESİZ HER ŞEYİMİZLE ALLAHA AİDİZ VE ONA DÖNECEĞİZ’’

Bu dünyadan iyi kalpli bir Seher Teyzemiz geldi ve geçti.

Allah Rahmet Eylesin.

Allah Mekânını Cennet Eylesin.

Başta Kardeşim Ümit Aydoğan olmak üzere hepimizin başı sağ olsun.