ŞİDDET MESELESİ -Selami ÖZKAN-

ŞİDDET MESELESİ

“Unutma, sana ışık tutanlara sırtını dönersen göreceğin tek şey kendi karanlığındır.”
‘Okut, öğret ve nihayet yurda yararlı insan et’ diye çocuklarımızı emanet ettiğimiz güzide öğretmenlerimiz hiçbir dönemde bu denli bir itibar kaybına uğramamıştı. Gün geçmiyor ki toplumumuzda öğretmene yönelik bir şiddet haberi işitmeyelim. Son olay her şeyi gayet açık bir şekilde özetliyor: “İzmir’in Ödemiş ilçesinde, görev yaptığı Anadolu lisesinde, 16 yaşındaki öğrencilerden biri tarafından dün pompalı tüfekle vurulan okul müdürü 47 yaşındaki Ayhan Kökmen, ağır yaralanarak hastaneye kaldırılmıştı. Yapılan tüm müdahalelere rağmen kurtarılamayan Kökmen, son yolculuğuna uğurlandı.”
Yaratılanı yaratandan ötürü sevmeyen, ruhunu şeytana teslim etmiş, psikolojisi bozuk bireyler mantar gibi çoğaldı. Manevi açıdan büyük sorunları olan bu insanlar gökten zembille inmedi. Aile, çevre, basın gibi birçok unsurun etkileşimiyle ortaya çıkan problemleri sığ bir bakış açısıyla izah edemeyiz. Kâinat boşluk kabul etmediğine göre, bir alanda oluşan boşluk doldurulmazsa bu eksiklik kişinin bütün haleti ruhiyesini etkiliyor. Ailede sevilmeyen, toplumca hor görülen, Tv’deki vurdulu kırdılı sahnelerden gözünü ayırmayan gençler bir de bakmışsınız ki eli silahlı katillere dönüşmüşler; anne babalarına, öğretmenlerine namluyu çevirebilmişler. Sonrası malum, tasvire gerek yok.
Mehmet Akif “Ne irfandır veren ahlaka yükseklik ne vicdandır/Fazilet hissi insanlarda Allah korkusundandır.” der. Kalplerde önce Allah sevgisinin tesis edilmesi önemli. Bir karıncayı dahi incitmenin Hakkın dergâhında ne kadar yanlış bir davranış olduğunun anlatılması elzem. Çocuklarımız sevgiyi, saygıyı önce biz büyüklerden görmeli. Mecliste kavga eden vekilden, trafikte magandalık yapan serseriden, eşine el kaldıran aile reisinden toplumumuz hiçbir yarar görmedi. İnandığımız gibi yaşamadıkça, hakiki bir insan, Müslüman olmadıkça bu cihan güllük gülistanlık olmayacak. Yazımızı güzel bir hoca – talebe örneği ile noktalayalım.
Yıllarca Bursa sokaklarında ciğer satan Aziz Mahmud Hüdayi aynı zamanda hocasına hizmet etmektedir. Sabahları hocasının abdest alacağı suyu ısıtan Mahmud, bir sabah vaktinde kalkamaz ve suyu ısıtmak için artık geçtir. Hocasının ayak seslerini duyan Mahmud, ibriği göğsüne sıkı sıkıya yaslar. Hocası gelir ve “Oğlum, döksene suyu” der. Çekine çekine suyu döken Mahmud’a hocası: “Oğlum, bu su odun ateşi ile değil gönül ateşiyle ısınmış, elimi yaktı. Artık senin hizmetin doldu.” der.
Mevla hepimize şiddetli bir iman gücü nasip eylesin.

.                                                              Selami ÖZKAN