BÜROKRASİ- Tahsin AKDUMAN

Bürokrasiden şikâyet edildiğini çok duymuşuzdur. Otuz üç yıl Devlette çalışan olarak ben de zaman zaman bürokrasiden şikâyetçi olmuşumdur. Hatta çalışma hayatım boyunca devletin işleri yaparken hantal ve umursamaz görünen tavrı ile içeride dahi bürokrasi ile mücadele etmişimdir.

Genel kanaatlere şöyle bir bakacak olursak; Bürokraside zamanın kıymeti diye bir şey yoktur. İşler geç veya erken olmuş fark etmez. İşler çözülmüş veya çözülmemiş, vatandaş mağdur olacak önemli değildir. İşler bugün olmazsa yarın veya öbür gün olur. Veya olup olmaması umurlarında değildir. Hizmetin çabuk, ucuz ve verimli bir şekilde verilmesi için, özelleşen bazı hizmetlerde dahi “üzüm üzüme baka baka kararır.” tabiri misali özel sektör de maalesef devletteki aynı olumsuz huyları kapmıştır.

Teknolojik gelişmeler sonucu çoğu dairede birçok hizmet artık bilgisayar sisteminden takip edilmektedir. Buradaki gaye hizmeti daha çabuk, güvenilir ve kolay yapmaktır. Çok iyi niyetlerle ve günümüz şartları birçok masraf edilerek olması gereken teknolojik uygulamalar yapılmıştır. Devlet dairelerinde, bankalarda, hastanelerde ilk işlemler elektronik ortamda başlamaktadır.

Geçenlerde bir gün bir dairede işimiz vardı. Sabahleyin erkenden gittik. Elimizdeki evraklar bilgisayar ortamında girilecek ve işlerimiz hemen yapılması gerekiyordu. Ama maalesef sistem tıkanmış ve çalışmadığından o gün muhakkak girilmesi gereken evraklar sisteme aktarılamıyordu. Ankara merkez dahil kimse bir şey bilmiyordu. Çaresiz bekleyecektik. Yine aynı gün başka bir dairede verdiğimiz iki gün önceki dilekçenin akıbetini sorduğumuzda iki kat üstteki ilgili birime daha gelmediğini öğrendik. Aksine bu dairede sistem kurulmuş, dilekçeler evrak kayıtta taranıyor ve anında en üst amirin havalesine elektronik ortamda ulaşıyor. Bilgisayar veya cep telefonundan bu işlemler görülüp yapılabiliyor. Alt kademeye anında ulaşabiliyor. Verilecek cevaplar da yine elektronik ortamda verilip imzalanabiliyor. Haberleşme nasıl olacak derseniz eskiden olmayan birçok usul zamanımızda imkân dâhilindedir. Mail ortamı, SMS, WhatsAp, cep telefonu vs. her an elinizin altındadır. Üstelik bu hizmetler parasız. Elektronik ortamda her yerde her türlü belgeyi tartışabilir, yorumlayabilir, cevaplayabilir, imzalayabilirsiniz. Ama maalesef sonuca baktığınızda gerçekler karşınızdadır.

Yine aynı gün akşama doğru bir hastaneye gittiğimizde bilgisayar sisteminin tıkandığını çaresiz müracaat görevlileri ile vatandaşın tartışmalarına şahit olduk. “Muayene olabilecek miyiz?.” dediğimizde “Nüfus kağıdınızı bırakın üç saat sonra gelin.” Dendiğinde ertesi gün gelmeye karar verdik. Fakat orada Düzce’den gelip para yatıran vatandaş hala tartışıyordu.

Elektronik ortamlar hizmetin hızlandırılması, kalitenin arttırılması içindir. Özellikle birimlerin başındaki amirlerimizden rica ediyoruz teknoloji bürokrasinin artmasına sebep olmasın. En üst yöneticilerden de ricamız; Belli hizmetlerin ne kadar sürede cevaplandığını teftiş edip sorgulatmalarıdır. Çözülemeyecek olay yoktur. Ancak ilgi ve dert edinilmesi gerekmektedir.

Teknolojinin yanında insan unsurunu da hiçbir zaman unutmamak lazımdır. Aletleri kullanan insan oldukça siz ne yaparsanız yapın işler eskisinden farklı olmayacaktır.

Bir hatıra ile yazımızı bitirelim. Memuriyetimin ilk yıllarında mühendis olarak işe başlamıştım. Bu yörenin çocuğu olduğumuz için yakın çevremiz, muhtarlar daireye geldiklerinde işi olsun olmasın bana uğramadan geçmezlerdi. Onlara birer çay söyler, işlerini benimle ilgili ise hemen yardımcı olurdum. Benimle ilgisi yoksa dahi istişare eder ne yapmaları gerektiğini konuşurduk. Hatta dilekçelerini yazar ilgili birime gönderirdim.  Hatta o birimin amirine de telefon ile olayı anlatır yardımcı olmasını rica ederdim. Fakat maalesef beraber mesai yaptığım ve hatta aynı odada oturduğumuz bazı arkadaşların bundan rahatsız ve şikayetçi olduğunu müşahede ettim. Bir gün bana dediler ki;” Sen ilgin ve görevin olmadığı halde vatandaşın her işi ile de ilgileniyorsun. Onların dilekçelerini yazıyorsun. İki tarafa telefon ediyorsun. Yahu sana ne. Gitsinler dilekçelerini başka yerde yazıp getirsinler.“  gibi şeyler söylerlerdi. Daha sonra birim Şefi, müdürü, İl Müdürü olduk. Benim çalışmalarım bu şekilde devam etti. Çok hatıralar var. Hatta birinde Vali Bey beni çağırdı. “Yahu, Tahsin bey sende yok yokmuş öyle mi?” dedi. Ben anlayamadım deyince; ” Kardeşim sende yok yokmuş, herkese var diyormuşsun. Yok diyeceksin kardeşim.” Dedi. Ben valinin demek istediğini anlamıştım. Vali beye; “Sayın Valim ben şimdi çok mutlu oldum. Ben Süpermen değilim. Her şeyi yaptığımı, çözdüğümü de iddia etmiyorum. Ama gelenler ile ilgileniyorum. Yapabildiğimi yapmaya çalışıyorum. Yapamadığımı da izah ediyorum. Vatandaşa bir çay içiriyorum. Benim yanımdan mutlu gönderiyorum.” Dedim. Anladım ki yukarıdakilerden bazıları olan şeyleri bile var demeye korkuyorlar. İş yapmaktan ödleri patlıyor. Yetkilerini kullanamıyorlar. Şükür biz yaptığımız şeylerde öncelikle Allah’ın rızasını kazanmak istiyorduk.

Konu uzun, şimdilik bu kadar. Ben çalışanlarımızdan teknolojiyi sınırsız kullanmalarını, kullanamadıkları, sistemin tıkandığı zamanlarda da işlerin aksamamasının tedbirlerini alıp vatandaşı mağdur etmemelerini rica ediyorum.

Sonsuz selam ve sevgilerimle, hoşça kalınız.11.1.2016 …….