Mengen °C
DERDE ŞİFA OLAN – Selami ÖZKAN –
DERDE ŞİFA OLAN
“Derman arardım derdime, derdim bana derman imiş.” (Niyazi-i Mısri) Dünyanın bir imtihan sahnesi olduğunu hatırından çıkarmayanlar, başlarına bir musibet geldiği vakit hemen Yaratıcı ’ya yönelip “Bunda da bir hayır vardır.” derler. Çekilen her sıkıntı insanın sabırdan ördüğü olgunlaşma duvarına sağlam bir taş olarak eklenir. Meyvesi tatlı, kendisi acı ve zor olan tahammül bazen o kadar müşkül durumda bırakır ki bizleri ne yapsak işin içinden çıkamayız. Hüzünleniriz, kara kara düşünürüz. Dalıp giden gözlerimiz bir noktaya sabitlenir ve sırrı keşfeder: “Hayatta iyi ve kötü, zor ve kolay yoktur. Hepsi hakikatin farklı tecellileridir. Görmesini bilene bataklık dahi gülistan olur.” Peki, ‘görmesini bilmeyi’ nasıl becereceğiz? Bize bizi olduğu gibi gösteren insanlar sayesinde bunu başaracağız. Divan şairi Nef’i ‘nin buyurduğu gibi “Ehl-i dildir diyemem sinesi saf olmayana/Ehl-i dil birbirini bilmemek insaf değil.” (Kalbi temiz olmayana gönül ehlidir diyemem. Gönül ehillerinin birbirlerini bilmemeleri, anlamamaları olacak iş değil.) Bir bakışıyla ruhumuzun derinliklerindeki acıyı, kederi hisseden; varlığıyla bizleri karamsarlık deryasından çekip çıkaran ‘güzel insanlar’ iyi ki varlar. Söz, yazımıza can suyu veren Niyazi’de: “Öyle sanırdım ayriyem, dost gayrıdır, ben gayriyem/Benden görüp işiteni bildim ki ol cânân imiş.” Ben, kendim ve dostum arasında ayrılık gayrılık davası güderdim oysa beni bana gösteren, beni en iyi anlayan, sevgili imiş.
YORUMLAR
YAZARIN EKLEMİŞ OLDUĞU YAZILAR