“Arşiv”Gapıları Kitlemişler Gel Hele

    “Arşiv”Gapıları Kitlemişler Gel Hele

Mengen ilçemize 8 km kadar yakındır Pazar Köyümüz. Yarım asırdır değişmeyen öyküsü ve görüntüsü vardır. Ne nüfusu değişmiştir, ne de görüntüsü. Yıllarca Eskipazar Karabük yolunun yapılarak buradan geçmesi ile bütün kaderinin değişeceği, hayali kurulmuştur. Hatta Mengen’in kaderine de büyük etki edeceği düşünülür durulurdu.
O yol bir türlü yapılamadı gitti. Halada ortalarda görünmüyor. Bin bir türlü rivayetler dolaştı durdu yıllarca. Rahmetli babamın fırıncılığa başladığı yerdir Pazarköy. Çarşamba günleri pazarı kurulurdu. Halada öyledir. Ahşap binaların yoğun olduğu, bir Anadolu yerleşkesidir. Ortasından geçen derenin taşma korkusu ile geçmiştir yılları. Bir orman işletme deposu vardır. Köylü kahvesi ve ihtiyaca cevap verecek kadar esnafı olan kendi halinde bir yer. Rus cip’leri ve daha sonra taksi ile dolmuş çalışırdı, Mengen ile ulaşımı sağlamak için.
Aynı Mengen gibi nüfusunu tutacak bir dalı olmamıştır yıllardır. Kalbinin attığı ana cadde parke yapılarak ilk değişikliğe uğramıştır. Tarihi hamam restore edilmiş ayakta durmasına destek verilmiştir. Bir ara süt mamulleri fabrikası için girişimler yapılmaya çalışılmış, hatta bir ara üretim dahi yapılmış, daha sonra kapanmıştır.
Çünkü eken yok, biçen yok, üreten yok, kısacası hammadde yok. Hammaddenin olmadığı yerde imalat hayal olacağından, oda hayalin ötesine gidememiştir. Dost köy projesi ile bir site kurulmuş, ardından toki binaları, onun ardından ikinci toki binaları ve hala değişen bir şey yok. Değişen şey varda, ilerleme açısından yok. Ve kalıbımı basarım Mengen içinde, pazarköy içinde kalıcı nüfusu sağlayabilecek hiçbir ortam bulunmamaktadır. Bu benim şahsi fikrim. Gezici nüfus için projeler üretilmeli tezimi sonuna kadar savunuyorum. Emekli cenneti, kafa dinleme yeridir buralar. Eko Turizm üzerinde çalışmalıyız. İnsanlar artık doğal hayatı yaşayamasalar da, tatmak istiyorlar.
Kümesten yumurta almak, köy fırınında ekmek yapmak, inek sağmak, değmende un öğütmek, horoz sesiyle güne merhaba demek gibi sevdaları var insanların. Bizler bunu değerlendirmeliyiz. Gerisi şimdilik sadece laftır. Belediyenin gelmesi ile büyük bir değişime uğramayan Pazarköy, gitmesi ile büyük bir hüsranı yaşamakta. En büyük sorun da çöp sorunu. Belediye araçlarından sadece bir traktör bırakılmış. Hiç bir personel yok. Muhtar bazı aza arkadaşlarının yardımı ile çöpleri arındırmaya çabalıyor. Bu durumda bugün yarın bu çabalarda sona erecek görünüyor. Birde ufak itfaiye aracı bırakılmış. Hepsi o kadar. Belediye başkanından kalan birde makam odası var. Masası sandalyesi yerinde. Terkedilmiş, mahzun, ıssız, sessiz bir görüntü ile bir hüznü yaşıyor hem Pazarköy, hem pazarköylü.
Bütün ellerinizi çekmeyin buradan. Hani sizin şevkat elleriniz var ya. O değsin buralara. Çünkü yıllardır Pazarköy sakinleri sizlere oyları ile sadık kaldılar…. Hani türküler vardır, bir iki dörtlüğü ile her şeyi anlatıverir. Yazıyı yazarken dinlediğim türkü sanki pazarköyü ve dahası köylerimizi anlatıyor gibi geldi bana.. İçim burkuldu.. Aslı gurbet harap etmiş köyümü Bülbül gidip baykuş konmuş gel hele Ben ağayım ben paşayım diyenler Gapıları kitlemişler gel hele Bir ev burada bir ev karşıda kalmış Sorun hele bizim komşular nolmuş Gırk senelik ağaç kurumuş kalmış Bizim köye benzemeyi gel hele…
Tüm annelerimizin anneler gününü kutluyorum. Yüreğinizden sevgiler, yüzünüzden gülücükler eksik olmasın.
Sevgiyle kalın

1  |  1

1  |  1