“Bana Bi Divye Öğretmenim” Leyla AYDOĞAN

“BANA DİYVE ÖĞRETMENİM”

Köy öğretmeni olup da anısı olmayan kimse yoktur. Birkaç anımı paylaşmıştım sizlerle onlar biraz hüzünlüydü belki. Bu öyle değil.

Köy öğretmenliği yaptığım yıllardı. Çalıştığım okulda iki öğretmendik. Diğer arkadaşım Mengen’de oturduğu için okul çıkışı Mengen’e gelirdi. Ben köyde oturuyordum. Bir küçük radyom vardı sadece ve bir sürü kitabım. Köyde öğleden sonraları boş vaktim oluyordu. Halk Eğitimi Merkezinin açtığı kurslarda öğretmenlik yapıyordum.

Köyde okuma-yazma bilmeyenler tespit edilmiş ve okuma–yazma kursu açılması planlanmıştı. Daha önce de giyim kursuna gelen iki komşu vardı. Şerif teyze ve Melek teyze. Onlar da okuma-yazma bilmedikleri için bu kursa gelmeye başladılar. Hem komşu, hem arkadaş hem de pazarda satış yapan iki rakipti. Okuma-yazmaları yoktu ama hesap işleri kuvvetliydi.

Kursumuza başladığımızın dördüncü haftasıydı ve dersimiz matematikti. Konumuz toplama problemleri. Yılbaşına da bir hafta vardı. Kara tahtaya “TANESİ 5 LİRADAN 3 TANE HİNDİ ALDIM” yazdım ama noktayı dahi koyamadan bir el omzuma dokundu. Bu Melek teyzenin eliydi. “Oh bi öğretmenim aman Şerif duymasın, nerden aldın? Ete köyde 8 lira diyalla, kimi yerde 9 liraymış. Bana bi diyve öğretmenim. Ben de alıyın da yarın pazarda satarım.” demesin mi. Tabii ki çok gülmüştüm. Öyle temiz kalple söylemişti ki canım benim.

Daha sonra her matematik dersinde hele hele alışveriş problemlerinde Melek teyze bu bi problem gerçek değil demi öğretmenim diye espiri yapardı. Mekânlarınız cennet olsun Şerif teyzem ve Melek teyzem.