İKİ DOST-BİR YOL HİKAYESİ
İKİ DOST-BİR YOL HİKAYESİ
Anneler günü ya..Günün önemi bir başka.İki dost,bir dost sayesinde
yollarda.Anneleri gördük.Babaları gördük. Eskiden,yayan yada at ve eşekle
yol alındığından adım başı çeşmeler yollarda.Ot bürümüş her yeri.Yeşilin onlarca tonu sarmış memleketimizi.Sanki çarpışan otolara gidiyormuşuz gibi heyecanlı iki dost.İçimiz içimize sığmıyor.Aktepe köyünü 54 sene sonra
uzaktaymışız gibi ilk defa görecem ya.Ondan benim durumum biraz daha karışık,Hüseyin abime …göre.O bir şey söylemedi ama ,abim biraz buruk anneler gününde.Oda yokluğunu anasının,ablasına sarılarak gideriyor..
İnce bir sızı oturuyor yüreğimize.Yinede neşemizi bozmuyoruz.Her köşe başında anne buluyoruz. Bizi görenlerin yüzleri gülüyor ya..O gülümsemeler,gözlerin sulanması bizi inanılmaz mutlu ediyor.Gürbüz kardeşimin evini şenlendirelim derken,biz inanılmaz şen dönüyoruz köyden.Annesi,babası,eşi,büyük bir şaşkınlık yaşayarak,misafir ediyorlar bizi.Kahvelerimizi elleri ile hazırlayan Zihni amcam keyifli,duygulu.300 yıllık evde,yaz günü kuzine yanıyor,inanılmaz. Basamakların gıcırtısı
,kaklığın hışırtısı götürdü beni elli sene önce doğduğumuz,özlediğimiz evlerimize.Annelerimizin çiçeklerini,oğullarının vekaleti ile veriyoruz.
En zor yeride burası.Ama olsun.Mutlu olduk,mutlu ettik..Dedik ya.İki dost,
bir yol hikayesi. Hikayeler dost olmadan anlam taşımıyor.
Yüzünüzden gülücükler,yüreğinizden sevgiler eksik olmasın.sevgiyle kalın. SİNAN GÖKDEMİR..