MENGEN BAYRAMLARI – Aydın ERÇELİK

Eskiden ilçemizde bayram telaşı on beş gün önceden başlar ve bayram sonuna kadar devam ederdi.

Gurbette yaşayan oğul, gelin, damat, kız, torun hepsi bayram dolayısı ile babalarının, annelerinin, dedelerinin, ninelerinin elini öpmek için Mengen’e gelirlerdi.

Eskiden ailelerde araba olmadığı için Mengen’den köye cip tutularak gidilirdi.

Köye cip yaklaştığı zaman köy halkını çok büyük bir merak sarar ve herkes acaba bu cip kime geliyor diye saatlerce camdan cip’in ışığını takip ederlerdi.

Bayramda kapalı evlerin hepsi açılırdı, köylerde nüfus iki üç katına çıkar ve her evde bayram çıkarılırdı.

Arife günü her evde yemekler, tatlılar, helvalar yapılırdı.

Arife günü aileler ikindi namazından sonra aile kabristanlarını ziyaret ederler ve ölmüşlerinin ruhuna dualar okurlardı.

Ölenlerin ruhları gelince ev güzel koksun diye ikindi namazından sonra ocakta tütsüler yakılırdı.

Bayram sabahı çalan davul sesleri ile kalkan ev halkından gelinler ve evin kızları suya giderlerdi.

Bu suyun şifalı olduğu düşünülürdü.

Bütün ev halkı bu sudan içer ve evin erkekleri camiye bayram namazına giderlerdi.

O gün yanında oğulları, torunları, damatları ile bayram namazına giden aile büyüklerinin yürüyüşleri bile bir başka olurdu.

Bayram namazı kılındıktan sonra köyün en yaşlısından başlayarak yaş sırasına göre en küçüğüne kadar cami avlusunda sıra olunurdu.

Herkes birbiri ile bayramlaşır ve ardından topluca köyün mezarlığına gidilirdi.

Her evden gelen bayram helvası mezarlıkta büyük bir tepside karıştırılırdı.

Hep beraber helva yenir ve ardından dua edilirdi.

Mazereti nedeni ile mezarlığa helva yemeye gelemeyenlere buradan helva gönderilirdi.

Artan helvalar ise ölmüşlerin ruhuna kurtların, kuşların yemesi için mezarlığa bırakılırdı.

Ardından tekrar caminin avlusuna gelinirdi.

Köyün muhtarı burada bir konuşma yapar ve köyün ihtiyaçları anlatılır ve köylüden yardım toplanırdı.

Köylü arasındaki itilaflar yine burada çözülürdü.

Ardından bayram çıkaran ev sahipleri kura ile hanelerine düşen misafirleri alarak evlerine yemeğe götürürlerdi.

Şayet köyün birden fazla mahallesi varsa özellikle kurban bayramlarında her mahalle bayramın bir günü bayram çıkarırdı.

Bayramlarda mahalleler arası futbol maçları yapılır, çelik çomaklar oynanırdı.

Ardından hısım akraba arasında bayram ziyaretleri başlardı.

Bayramlar neşe içinde böyle devam eder ve giderdi.

Günümüzde bütün köylere köy konakları yaptırıldı.

Köyün muhtarı köy halkının tamamından bayram yemeği için para topluyor, toplanan para ile erzak alınarak köy konağında bayram yemeği yapılıyor.

Bayram namazından sonra caminin önünde bayramlaşma merasimi yapılıyor, ardından kar ve yağmur yağmıyorsa mezarlıkta helva yeniyor, öğle namazını kıldıktan sonra da köy konağında bayram yemeği yeniyor.

Sohbetler köy konaklarında yapılıyor, bayramlar köy konaklarında kutlanıyor ve herkes evlerine dağılıyor.

Ardından akraba ziyaretleri başlıyor.