Sormayın Bana -Durmuş EROL-
Sormayın Bana
O günü bir daha anmak istemem
Anıp da bir daha yanmak istemem
İnanın kendime gelemem
Sormayın o günü bana.
Kar yağıyordu olmuşdu tam diz boyu
İçimdeki boşluk dipsiz bucaksız kuyu
Ellerim mosmor olmuştu ayaklarım kar suyu
Sormayın o günü bana.
O gün benim için en kötü zamandı
Ateşti küldü tozdu dumandı
En çok sevdiğimi elimden aldı
Sormayın o günü bana.
Sırtımı dayadığım dag gibi idi
Düşerken tutunduğum bağ gibi idi
Bir anda her şeyim bitiverdi
Sormayın o günü bana.
Mengenli Şair Durmuş EROL