HABERCİYİ HABERLEMEK (Sinan GÖKDEMİR)

HABERCİYİ,HABERLEMEK…
yıllarca komşu ve dost olmayı başardık
beraberce
kimi zaman birbirimizin psikoloğu,
kimi zaman cerrahı olduk
fazla paramız olmadığından
birbirimizin bankası olamadık
herkes para biriktirirken
biz dost biriktirdik
yüzleri gülen çocuklar yetiştirdik
bedeli olmayan hazinelerimiz oldu onlar
evlerimizde çilemize ortak olanların yeri zaten ayrı
yerlere serilmiş cesetlerin arasındaydık,
grizu gazı kokan ocakların başlarında
karda,kışta yağmurda
her mevsimdeydik
dükkanlar kapalı,biz yollardaydık çoğu zaman
halkın hakkın sesi olmaktı tüm çabamız
yaftalarda yedik en yakınlarımızdan
yılmadıkki biz..
çünkü biz,birbirimizi biliyorduk
düşman çatlatırcasına,seviyorduk birbirimizi
her şeye rağmen aşktı bizimkisi
mesleğine aşk
insana aşk
hakka aşk
dosta aşk
birbirine aşk..
tarifi yok,yaşanır
acılarımızda ,sevinçlerimizde kibirsizce ve sessizce
beraberdik
bizi yan yana bolu,da sahne aldırıp
taltif ettiler..
hem çok sevindik..
vede üzüldük..
sebebi..
kendi memleketimizde yoktuk o sahnelerde..
ama darılmadık..her kameranın arkasında ..
olanları bildiğimiz içindi bu darılmamalar
dedikkii…bir gün bizide yazarlar.hemde kendi memleketimizde.
aynen mehmet haberalın,başkent hastanesinde bana
dedikleri gibi.
ulusal basında ,şu yerel gazetede çıkan haber çıksa
bu kadar sevinmezdim
hizmetlerimiz oralarda takdir edilmiş ise en büyük
mutluluktur demişti..
yanımda o zaman turhan bulut ağabeyimde vardı.
şimdi olduğu gibi o zamanlarda insandı..
baktık kimse yazmıyor bizi.biz yazalım dedik.
yazmıyorsun diyen dostlarada selam edelim istedik.
kısacası haberciyi haberledik.

1  |  4

2  |  4

3  |  4

4  |  4

Sinan Gökdemir – Ağustos 2016