Adana Adıyaman Afyon Ağrı Aksaray Amasya Ankara Antalya Ardahan Artvin Aydın Balıkesir Bartın Batman Bayburt Bilecik Bingöl Bitlis Bolu Burdur Bursa Çanakkale Çankırı Çorum Denizli Diyarbakır Düzce Edirne Elazığ Erzincan Erzurum Eskişehir Gaziantep Giresun Gümüşhane Hakkari Hatay Iğdır Isparta İstanbul İzmir K.Maraş Karabük Karaman Kars Kastamonu Kayseri Kırıkkale Kırklareli Kırşehir Kilis Kocaeli Konya Kütahya Malatya Manisa Mardin Mersin Muğla Muş Nevşehir Niğde Ordu Osmaniye Rize Sakarya Samsun Siirt Sinop Sivas Şanlıurfa Şırnak Tekirdağ Tokat Trabzon Tunceli Uşak Van Yalova Yozgat Zonguldak
Mengen °C

(<)img src="https://placehold.it/120x600">
deneme kod arasında img'den önce ve en son (<)kapama işareti arasında boşluk olmayacak < img src="https://www.5banners.com/store/img/cms/00102.gif" >

HAYALLERİMİZİ TAMİR EDERLERDİ..(Sinan GÖKDEMİR)

17.01.2017
1.699
A+
A-

HAYALLERİMİZİ TAMİR EDERLERDİ..
Şimdiki adıyla Cumhuriyet Parkı’nın orası, önceden bataklıktı.Beş-
ler deresinden karışan su nedeni ile ufak bir göl gibiydi.Yapılan
korkutucu uyarılar nedeni ile pek fazla yanaşamazdık.Orada mağa-
raya benzeyen iki metre kare bir kulübe vardı.Köçek Mustafa yaşar-dı orada.Şarabını alır,kimseye zararı olmadan,kafasına göre takı-
lırdı.Köçekliğin yanı sıra,hamallık yapar geçimini sağlardı.Biz saygı-
mızdan çiçek derdik.Kardeşi Halil’de tabaklar mahallesinde ereşit
amcanın evinde ırgatlık,zaman zamanda hamallık yaparak bu dün-
yadaki ömürlerini,hani derler ya,bir gün görmeden, tamamlayıp göçüp gittiler.Hiç dilendiklerini görmedim.
Oranın hemen üst tarafında,kocaman ahşaptan,bizim zamanımızda çalışmayan bir hızar vardı.İşte gençliğin kaçamaklarını
yaptığı mahzen orasıydı.Tahtaların arasından açılan yerlerden
oraya girerdik.Ama birileri gelecek diyede hep korkardık.Hacı baba,
resim beyaz gibi şans oyunları oynanırdı.Bir nevi lasvegasımızdı.
Hızarın üstü, Mengen Gençlik Kulübünün (o zamanki adı oydu),maç-
larını oynadığı top sahasına baktığından,bizim maraton trübünü-
müzdü.Oraya çıkar,bir gün bizde oynayacakmıyız,bu formaları
giyecekmiyiz diye hayal kurardık.İdmanlarına bile inanılmaz ilgi olurdu.Siyah beyaz gazetelerden resimlerini görür,radyolardan isimlerini duyardık futbolcuların.Televizyon falan yok o zamanlar.
Biz futbolu şimdilerde yabancı hayranlığından isimleri bilmem ne arena olan,yerlere bakarak değil,çamurun,toprağın içerisindeki
top sahalarında sevdik.Sabırla bekledik,kenarlarda top toplayarak
sıramızı.Zaten o zamanlar bir ,iki tane top olurdu.Bir tarafı el ile
dikilmiş.Gülle gibi ağır olan top ile sevdik biz futbolu.Ayağında
kes ayakkabısı olan şanslı,çarık lastiklerle koştuk peşinden.Bizimki-
si sevdaydı,para değil.Ruhumuzda amatörlük oradan var,zaten.
O zamanki Zonguldak caddesinin beri yakasını önceden yazmıştık.
Pazarköy sapağındaki elektrik direğinin dibinde Yaman Sinemasının
afişlerini astığı pano vardı.Hemen yanında iki katlı pasaj.Köşede Terzi Ahmet amca,Tuhafiyeci Hüsnü amca,ayakkabıcı Yunus amca,saatci Ziya amca,şaşkın bakkal,bakkal Ahmet (Tatlı) amca,içeride singer bayi Rıfat amca . Daha sonra onun yerine yor-
gancı Veysel ve Mehmet abiler,foto Fikret, aklıma gelenler.hemen yanında bakkal Yunus dede ve oğlu Ali abi,topaç aldığımız
cazlardan bakkal Arif amca,dava takipcisi yaşar amca,gömlekçi Fikri abi,Terzi Demir abi,akaryakıt istasyonu İbrahim Demirçakmak
amca,Bakkal Nurettin,tin,tin doktor,Dişci Nihat amca,otelci kazım
amca,pastane,Ahmet ve Ali ihsan sarkun kardeşlerin önce agora meyhanesi,sonra kardeşler lokantası,Karadeniz lokantası,hırdavatcı Hasan Peker amca,otobüscü Ömer Aksu amca,Fotoğrafcı Emrullah amca,Terzi Şeref amca,Terzi Adil,Terzi Hüseyin amcalar,manav şahbaz amca,kahveci coş yaşar amca,Belediye çeşmesi,ekmekci Hüseyin amcanın ekmek büfesi,sobacı çamur şevket,Şükrü ve Mehmet Aydoğan akaryakıt istasyonu,Bakkal Durmuş amca,
Sucukcu Kemal amca,Dava takipçisi Eyüp Seçkin amca,Kasap koca Ali ve oğlu İbrahim,Manav Lütfü amca,Terzi Fahri abim.
Karşı tarafta aklımıza gelmeyenler vardı.Tüfekci Hüseyin amca,Kasap Kamil,Kasap Hasan amcalar,Berber Ekrem amca,Terzi Kemal,terzi Mustafa,saatci rüknet amca,doktorun lokantası,kara-
kaylının oteli,tenekeci Seyfi ,bakkal Ömür,sucukcu Talat,Çöllü Bekir amcalar,terzi nevzat,Ahmet abiler..
Ve Zonguldak caddesinin en sonunda küçük bir kulübe.Boynunda asılı yamalı iş önlüğü,yakın gözlüklerinin üstünden bakan bir ihtiyar.
Bir elinde falçata,bir elinde çuvaldız,ayakkabı yamayan Demirpençe
Biz elimizde patlayan top ile geldiğimizde,o gözlüklerinin üstünden bakarak-Şimdi işim var.Bırakın sonra dikiveririm!…der.Ama yine
biz çocukları kıramaz,elindeki işi bırakır yapardı bizim işimizi.
Şimdilerde olduğu gibi,hayallerimiz çalınmaz,yarınlarımız karartılmaz,çocuklar üzülmez,o yoklukta kocaman yürekleri ile
hayallerimizi tamir ederlerdi.Hepside çekip gittiler..(yaşayanlara
uzun ömürler dilerim)
Yüreğinizden sevgiler,yüzünüzden gülücükler eksik olmasın.
Sevgiyle Kalın..

Sinan GÖKDEMİR.

YORUMLAR

Henüz yorum yapılmamış. İlk yorumu yukarıdaki form aracılığıyla siz yapabilirsiniz.