MUTLU ABİ-Tahsin AKDUMAN

 Mutlu abi yeni buluş ve keşiflere açık, yeni üretim ve zirai usuller deneyen, sirke ve su fabrikası kurmayı düşünen kafasında gerçekleştirmek istediği daha birçok projesi olan, kendi ile barışık, milli ve manevi değerlerine son derece sahip bir abimdir.

Devletten emekli olduktan sonra birçok şeye el atmış fakat inşallah başarılı olacaktır. Benden yaşça en az on yaş da büyüktür.

Bolu merkeze 25 km uzaklıkta eski bir çiftliği vardır. Yeni çilek yetiştirme metodlarını bahçesinde dener. Ahududu bahçesi, çeşit çeşit erik ve diğer meyve ağaçları vardır. Bir zamanlar tavuk yetiştirdiği çiftliği son zamanlarda biraz harabe haline de gelse oraya halen gidip çeşitli üretim usullerini denemeye bayılır.

Geçenlerde gazetelerde bir haber ” Ayıları öldürmenin cezası 19 bin lira oldu.”  Bunu duyunca Mutlu abinin başına gelenler aklıma geldi.

Geçen senelerde bahçesindeki erik ağaçlarına ayılar dadanmış ve ağaçların dallarını kırıp talan ederek bahçeye zarar vermeye başlayınca o da ayıları kovmak için çareler arar. Silah atar gürültü çıkarır fakat nafile ayı her gece gelip eriklere hasar vermeye devam eder. Bunun üzerine Tarım İl Müdürlüğüne, İl Yaban Hayatını Koruma Şube Müdürlüğüne giderek ayılardan şikâyetçi olur. Ne yapacağını sorar. Yoksa der ben bu ayıları vurarak öldüreceğim. Görevliler derler ki: ”Aman ayıları sakın vurmaya kalkma. Yoksa 18 bin lira ceza keseriz.” Bunun üzerine Mutlu abi çaresiz çiftliğine geri döner. Fakat ayılar zarar vermeye devam etmektedir. Ayıları bir türlü çiftliğe zarar vermekten alıkoyamaz. Bunun üzerine bu olayları bize anlattığında biz, “ Peki ne yaptın diye sorduk?”  Dedi ki: ” Valla arkadaşım. Bir komşu ile gece bekledik. Ayı gelince de vurduk, öldürdük. Sonra da kepçe ile bir kuyu kazıp gizlice gömük “ dedi.

Bu olayı bize anlatınca arkadaşlardan biri bir hikâye anlattı: ”Bizim Karadenizli Temelin de bahçesine ayılar dadanmış. Bir türlü baş edememiş. Temel demiş ki, ben bu ayıyı vuracağım. Sakın ha vurma. !8 bin lira cezası var biz hepimiz arkanda olsak da seni kurtaramayız demişler. Temel şaşırmış; Bu cezayı kim bana verecek demiş.  Hükümet,  kanun var gelir senden alır demişler. Kanunu kim koymuş diye sormuş. Türkiye Büyük Millet Meclisi denilince; Uy vay be ayının bile Ankara’da adamları var diye ayıyı vuramamış.”

Biz bu fıkrayı Mutlu abiye anlatıp gülerken, yine çiftliğe bu sefer hırsızlar dadanmış. Zaten eskiden beri çiftliğin yıkık ve bakımsız halini yoldan geçerken gören hurdacılar bazen içeri girip habersiz bazı şeyleri götürürler o da bize bahsederdi. Mutlu abi bu sefer yeni denemelerinden Çinçila Kürk hayvanı üretimine başlamış ve bir odayı bu iş için muhafaza altına almış, demir kapılar yaptırmış. Birisinde hırsızlar gece Çinçilaların odasına girip av tüfeğini ve bazı şeyleri almışlar. Ama gece karanlıkta tavşan ile fare arası büyüklükte olan Çinçilaların ne olduğunu anlayamamışlar. Fakat daha sonra bu hayvanların tanesinin 200 dolar kıymetinde olduğunu araştırınca 20-30 tane hayvanı tekrar pazar bulup gelerek bir gece kaldırıp götürmüşler. Hırsızlığı yapan kimseyi bulamadılar. Tabi olay Adliyeye intikal ediyor. Oraları gözetim altına alınıyor. Ancak yine güpegündüz hurdacı takımı 2-3 kişi tekrar çiftliğin çatısını sökerken Jandarma bunları alıp Adliyeye sevk ediyor. Ancak failler serbest bırakılıyor.

Bu olaylar üzerine yine Mutlu abi ile karşılaştık. Kanunlardan şikâyetçi idi. Ben Ankara’ya Adalet bakanlığına, Meclise dilekçe vereceğim bu kanunları değiştirsinler diye serzenişte bulundu. Çok kırgın ve kızındı.

Biz yine kendisine ayı olayını hatırlattık; “Mutlu abi ayının ve hırsızların arkasında Ankara’da adamları var. Eğer senin adamların yoksa senin dilekçene itibar etmezler.” Dedik.

Evet bu devirde arkanda adamın yoksa vay haline…

Mutlu abiyi seviyoruz. Hakikaten o kendi halinde birçok hayalleri ve dertleri ile birlikte mutlu bir hayat sürüyor.

Sonsuz selam ve sevgilerimle, hoşça kalınız…1.4.2013