O Gün Ölüm Vardı

Evveli kelamdan bir söz vardı,
Her haliyle yaşanan ol Dünya mıydı?
Uktelerle gönüllerde gezen Hülya mıydı?
Göz açıp kapayana, geçen zahiri rüya mıydı?
*********
Mest eder de kimi zaman gönülleri,
Unutuveririz gafilce, ihlasları,ölümleri,
Ne zaman hissedersek acıları, hüzünleri,
Dünya yalan,f elek riya hele gör o halleri.
*********
Zevki sefa ile geçerken kendimizden,
Aşarız enginleri, taşarız bendimizden,
Bilinçsizce ırar gider,k oparız özümüzden,
Oysa kaybedilen vuslattır, hem de haya’dır.
*********
Kabirlerin süsü olmuş mezar taşları,
Neler göçtü neler gitti, körpecik’ti yaşları,
Akılları vardı, omuz üzerlerinde başları,
Ana baba ağladı.Hem dost, hem gardaşları.
*********
Yaşanıp bitti rüya değil ki görünenler,
Oysa çok özeldi yaşanan tüm günler,
Vadesi bitince, donar da o ömürler,
Ne arzu hayal kalır, nede zulümler.
*********
Aşık ŞEREF hüzünlü unutmayalım ecdadı,
Bu alemde sefa neşe, arzu ve umut vardı,
Hüzünle evham, eza ve zulüm tarz-ı haldı,
Her kişinin kıyameti sonun geldiği andı,
Ecel çalınca kapıyı, kaçışa kapalı ölüm vardı!!!
*********

Gönüller Dostu Mengenli Şair Şerafettin KAYAR
23.03.07