Gölcük’e dokunan yanar!

Gölcük’e dokunan yanar!
Küçük bir su birikintisinin zamanla Bolu’nun ve Türkiye’nin en güzel doğa harikalarından biri haline gelen Gölcük, son günlerde yeniden gündemi meşgul etmeye başladı. Yerel basından duyduğumuz Gölcük’e bir teleferik istasyonu ve 25 adet bungolov yapılacakmış. Yıllardan beri Gölcük’le ilgili yazılarım nedeni ile bu konuda kalem oynatma hakkımın olduğunu düşünüyorum. Küçük bir su birikintisinden nasıl bir turizm merkezi haline gelen bu güzel noktamız her zaman yazalıramda benim ilgimi çekmiştir. Hatta ve hatta diyebilirim ki Gölcük konusunu yerel basında en çok işleyen gazetecide benim. Yıllar önce Gölcük kimsenin dikkatini çekmeyen, Kıbrıscık’tan, Seben’den ve Aladağ ormanlarından Bolu’ya taşınan tomrukların şoförlerinin mola verdikleri ellerini yüzlerini yıkadıkları bir yerdi. Zamanla burası bir orman mühendisinin, ya da bir orman bölge şefinin, belki de bir orman işletme müdürünün dikkati ile bugün Türkiye’nin en güzel mesire yerlerinden biri haline geldi.
Bu su birikintisinin önüne ilk olarak ağaç kütüklerinden bir bent yapılarak su tutulmaya başlandı. Su tutuldukça bu küçük su birikintisi güzel bir gölcük haline gelemeye başladı. Yurdun dörtbir tarafından tirist kafileleri otobüslere doluşarak buraya tur düzenlemeye başladılar.
Bende uzun yazarlık hayatım boyunca çeşitli vesilelerle Gölcük’ü konu alan yazılar yazdım. Bunların içinde en çok Gölcük’ün kim tarafından keşfedilmiş olduğu konusunu dile getirdim. Hatta bu yazılarımdan birinde bu kişinin tespit edilmesiyle Gölcük’ün en güzel yerine bir büstünün konulmasını, büstün gövdesine de çok güzel bir kitabe yazılmasını teklif ettim. Maalesef bu çabalarımdan bir sonuç alamadım. Bolu’da büyük bir devlet organı olan Orman Baş Müdürlüğü, bugüne kadar bana doyurucu bir cevap veremedi. Herkes topu birbirine attı.
Tespitlerime göre Gölcük’ün parlamasında zamanın Orman Bakanı Adana Milletvekili Turhan Kapanlı’nın da büyük gayretleri oldu. Cennetmekan Kapanlı bu arada sık sık Gölcük’e geliyor, hem gerekli direktifleri veriyor, hem de dinleniyordu.
Bir müddet sonra Gölcük Türkiye’nin cennet köşelerinden biri haline geldi. Her hafta bilhassa cumartesi Pazar günleri sepetini alan soluğu Gölcük’te alıyordu. Bu şekilde günler haftalar birbirini kovaladı, bilhassa orman teşkilatı için yapılmış olan şirin ev fotoğraf karelerinin olmazsa olmazı haline geldi.
Artık Gölcük’ün bir zaptı rapta ihtiyacı vardı. Gölcük’ün sahibi olan Batı karadeniz Milli Parklar Bölge Müdürlüğü burayı kendi imkanlarıyla işletmeye başladı. Ancak burayı işletmeyi başarılı bir şekilde götüremediği için mecburen ihaleyle kiraya çıkardı. Bu ihale bir bakıma Gölcük bir sonun başlangıcı oldu. Gölcük’in ihalesini alan güney doğulu bir firmanın uyuşturucu kaçakçılığından dolayı hapse girmeleri ile burada hiçbir şey yapılamadan kapandı.
Gölcük daha sonra Bolu belediyesi’ne devredildi. Çünkü orman teşkilatının bu yeri çalıştırma gücü kalmamıştı. Belediyemiz bu sırada kendisine sunulan fırsatı havada kaptı. Gölcük bugüne kadar kör topal işletilmeye çalışıldı. Para getirecek lokanta otel gibi bir çok aktiviteler belediye tarafından çeşitli müstecirlere verildi. Hal böyleyken şimdilerde Gölcük’ün zaten küçük olan mesire alanları iyice küçüldü. Şimdilerde buraya yapılacağı söylenen 25 bungolov, teleferik ve bazı tesisler Gölcük’ün ortadan kalkmasını sağlamaktan başka işe yaramaz. Buraya bugüne kadar yapılanlar zaten Gölcük’ü berbat etmiş durumda. Bundan da fazlasına artık DUR denilmesi bir Bolulu olarak bekliyorum.
Gölcük hepimizindir. Buranın doğasını katledecek yapılara daha fazla izin verilmemesi görüşündeyim.
Sayın Başkan ilerde güzel sıfatlarla anılmak istiyorsa, bu yazdıklarıma kulak vermeli. Gölcük bir tabiat şaheseridir. Doğasını bozmaya hiç kimsenin hakkı yoktur.
Yener Bandakçıoğlu 

Bolunun Sesi