GÜDÜLMEK VEYA YÖNETİLMEK

Bir gün bir toplulukta görevli şahıs konuşuyor ve yirmi otuz kişi dinliyorduk. Konuşma bazen öyle bir hal alıyordu ki, suçlama, azarlama ve kullanılan kelimelerle baskı halini alıyordu. Bu atmosferde gerçekler saptırılıyor, kelime ve cerbeze oyunları ile hakikat tamamen başka bir yönde cereyan ediyordu. Kurulan baskıdan, hiç kimse saptırılan gerçeklerin doğrusunu söylemeye cesaret edemiyordu.

Aklıma Bakara suresinin 104. Ayetindeki gerçekler geldi. Elmalı Hamdi Yazır, Ahmet Tekin, Ali Bulaç, Tefhim-ul Kuran, Bayraktar Bayraklı, Mustafa İslamoğlu vs gibi birçok müfessirin meal ve tefsirlerine tekrar baktım. Bilenlere anlattırdım etraflıca incelemeye çalıştım.

Elmalılı Hamdi Yazır, Mealen “Ey iman edenler! «râinâ» demeyin «unzurnâ» deyin ve dinleyin ki kâfirler için elim bir azab var.” Tefsirlerin özeti olarak Allah cc. şöyle demektedir; Ey iman edenler “raina” demeyin. Yani; “Dinî, siyasî ve idarî otoriteni bizim de çıkarlarımızı dikkate alarak, menfaatlerimizi gözetip kollayarak kullan.” Demeyin. Peygambere ve kendinize hakaret içerecek çobanımız manasına meydan vermeyin. Yani bir sürü gibi olmayın. Koyun gibi güdülen olmayın. Yanlışlıklar, haksızlıklar ve zulümler karşısında bir çobanın güttüğü koyunlar gibi olmayın, güdülmeyin, sessiz kalmayın denilmektedir.

Ayetin devamında; Ey iman edenler “unzurnâ” deyin. Yani; “Kur’ân, sünnet ve ilmî esaslarla, örfün kuralları ve aklın verileriyle çalışan, sesimize kulak veren, yardım, destek ve imkân sağlayan, bize neler kazandırılabileceğinin hesabını yapabilen, ihtilâfları halleden, meseleleri zamana yayarak çözen, danışarak tedbir ile bizi yöneten hükümet ve meclis kurun, bakanlar ve hâkimler tayin edin” deyin. Yani haksızlıklar karşısında sessiz kalmayın, zulme rıza göstermeyin. Bulunduğunuz meclislerde danışarak hüküm verin ve yönetin. Benim dediğim dediktir deyip başkalarına söz hakkı dahi vermeden, konuşturmadan, karşı fikirleri dinlemeden, istişare etmeden hüküm verip yönetmeye kalkmayın. Güdülmeyin. Hakkınızı arayın, yanlışların hesabını sorun. Rasulullah’ın tebliğini, açıklamalarını, uygulamak ve hayata geçirmek niyetiyle, can kulağı ile dinleyin.

Ayetin sonunda ise; “İnsanın Allah’ a cc. kulluk sözleşmesindeki ortak taahhütlerini, Allah’a iman, kulluk ve sorumluluk bilincini şuur altına iterek örtbas edip inkârda ısrar edenler, kâfirler için can yakıp inleten müthiş bir azap vardır.” denilmektedir. Bu son ifadelerin ilk ayetler ile bağlantılı olarak anlaşılması gerekmektedir. Bu bağlantı ile eğer peygamber ile alay ederseniz, peygamberinize karşı hürmette kusur etmeye başlarsanız, onun getirdiği hakikatlere karşı laubali olursunuz. Peygamberin sünnetini konuşmayı, dinlemeyi, danışıp, görüşmeyi eğer aşağılamaya başlarsanız, Peygamberin getirdiği mesajı da aşağılamaya başlarsanız. Bu da sizi felakete götürür.

Her nerde olursa olsun kurallar dairesinde gerçeklerin desteklenmesi gerekmektedir. Yoksa birileri kelime oyunları, laf kalabalığı veya türlü cambazlıklarla hakikati gizleyip zeytinyağı gibi her zaman üste çıkıp haklı görünebilir. Kimse doğruyu söylemezse zamanla yanlışlar doğruların yerine geçebilir.   Sonsuz selam ve sevgilerimle, hoşça kalınız