Hayallerimiz ve Keşkeler

İnsan hayatında semazen-i bir döngüdür
Nesilden nesile geçen, birbirini izleyen
Arzular; hayaller; tükenmeyen istekler
Geçmişe bakınca apansız beliriveren keşkeler

Hayaller peşinde koştuğumuz boşa giden günler
Asla çıkarmak istemediğimiz o pembe gözlükler
Benliğimizdeki beklentiler, umutlar, istekler
Farkına vardığımızda geçivermiştir seneler

Daha küçücükken oyunlarla kurulan, büyük dünyalar
Masumane inanılan hiç bitmeyecek sanılan rüyalar
Anlamını dahi bilemediği, acı; tatlı hatıralar
Sonraları keşkelerin saracağı buruk hülyalar

Gençlik ki sanki onundur tüm çiçekler, fetheder
Başlamıştır isyanlar, çekişmeler, öz benlikler
Kimi zaman kırılır da pembe gözlükler
Aklı selim olmayanı karanlık geceler bekler

Ağır ağır geriye döner ilerledikçe zaman
Yıpranan umutlar, olgunlaşan derin duygular
Geçmişe dönük arzular, geleceği gören kaygılar
Şelale gibi; akar anılarda hatıralar, kaybolan yıllar.

Kul Şeref der ki; durduk yerde yine çağladık
Afakanlar basmasın, deli gönül durulsun artık
Pembe gözlükte ise masumane mutluluk
Keşkeleri unutalım, gönüllerde kalmasın karanlık…

Gönüller Dostu Mengenli Şair Şerafettin KAYAR