Mengenli Şair Durmuş Erol’dan Şiirler

BİLİYOR MUSUN?

Bir türkü duydum yolda giderken
Yüreğim yandı sustum kaldım birden
Yeşil ördek gibi daldım göllere diyordu
Babam bu türküyü çok seviyordu
Ne zaman bu türküyü duyarsan beni hatırla diyordu.

Ben zaten seni hiç unutmadım ki
Babam.
Sen yüreğimde özümdesin
Aldığım her nefesimdesin
Yıllardır gülmeyen yüzümdesin
Yokluğun beni Mecnun’a çevirdi
Biliyor musun?

Gözünün önünden ayırmazdın sen beni
Uyumazdın sabaha kadar
Kimse beni arayıp sormuyor
Herşeyin yalan ölümün gerçek olduğunu
Biliyor musun?

Mengenli Şair Durmuş Erol

GÖZLERİ YOLDA YAŞAMAK

Gözlerini ayıramıyor bakıyorsun.
Ne gecenin karanlığı ne yanan ışıklar
Seni geriye alamıyor pencereden
Yılların arasında kaybolan ömrümüzü
Düşünüp umutla bekliyorsun döner diye.

Öyle bir an geliyor ki şarkılar bile
Teselli etmiyor insanı.
Çilelerle sıkıntılarla geçen yıllarını
Hatırlayıp kaybettiklerine yanıyorsun.
Ve diyorsun ki şimdi yanımda olsalar.

İhtiyacın oluyor hastanın ilacı gibi
Hasret içinde bitmeyen acı gibi
Ne huzurun oluyor ne de gülen yüzün
İstiyor şu kalbim hep yanımda kalsalar.

Mengenli Şair Durmuş Erol