SEVGİLİ ÖĞRETMENİM- Selami ÖZKAN –

SEVGİLİ ÖĞRETMENİM “Bana bir harf öğretenin kırk yıl kölesi olurum.” (Hz. Ali) Okula ürkek bir kuş gibi ilk adımımı attığımda karşılaştık seninle, göz göze geldik o şefkatli gönülle. Artık elimizden tutan sen olacaktın, hayatı bize öğreten. Korkularımızı, sevinçlerimizi paylaşacaktık. Oyunlar oynayacaktık, çiçek olup oturacaktık sıralarımızda. Hayat suyumuz, oksijenimiz sendin öğretmenim. Görgüyü, inancı nakış nakış işleyecektin minik kalplerimize. İlk emirle girecektin sınıfımıza bir mabede girercesine. “Yaratan Rabbinin adıyla oku.” Okumanın bir davet olduğundan bahsedecektin. Yaratılanın sevgiye, merhamete olan ihtiyacını vurgulayacaktın. İnsanlara kem gözle bakmamayı, birlikten kuvvetin doğacağını, vatanı için gözünü kırpmadan şehadete yürümeyi anlatacaktın bizlere. Yurdun dört bucağında, bayrağımızın dalgalandığı her karış toprak parçasında insanımıza hizmet etmeyi sen öğretecektin. Aşkı da sevgiyi de ilk seninle tanımıştık öğretmenim. Aşık Veysel’i anlatırdın da yaşarırdı gözlerin: “Senden aldım bu feryadı/Bu imiş dünyanın tadı/Anılmazdı Veysel adı/O sana âşık olmasa.” Bizler, sadık öğrencilerin, yanında olamasak da sen hep gönüllerde olacaksın sevgili öğretmenim. Bu sevgi bir güne sığmaz. Hem bak ben de bir eğitimci oldum. Türkiye’nin en doğusundan en batısına senin izinde yürüdüm. Öğrenciler yetiştirdim dünyanın en güzel çiçeklerini. Unutmadım Şenay Aybüke Yalçın’ı, Necmettin Yılmaz’ı ve bu güzel vatanın asil evlatlarını. Ellerinden hürmetle öpüyorum canım öğretmenim.