YOL- Tahsin AKDUMAN

Yol medeniyetin en büyük göstergelerindendir

Tarih boyunca insanlar yollara büyük önem vermişlerdir. !994 yılından beri yol yapım işlerinde uğraşmaktayım. Memleketimizde son yıllarda yapılan hamlelerle hiç olmazsa stabilize denilen toprak yollarla tüm yerleşim merkezlerine yol yapımının tamamlandığını söyleyebilirim. 1986 yılında Rahmetli Özal bir hamle ile her Vilayete 3000 adet yepyeni iş makinaları alarak 10 senede tüm Türkiye kırsal yollarını tamamlatmıştı. O zaman bize Bolu iline 18 adet Catarpil dozer, 25  adet Komatsu Greyder ve 8 adet de paletli yükleyici kepçe ithal edip göndermişti. Bu makinalar ile Bolu’nun tüm kırsal yollarını tamamladık. Bu makinalardan şu anda elimizde ancak bir adet dozer ve bir adet kepçe kaldı. Diğerleri ekonomik ömrünü tamamladığı için elden çıkarıldı. Greyderlerin hepsi faaldir. Çünkü greyder özel bir makinadır. Elden çıkarmak ekonomik değildir. Tamir edilerek kullanmaya devam ediyoruz. Normalde bir iş makinasının ekonomik ömrü 10- 12 yıldır. Ama yenisini bulamayınca biz iş makinalarını 25-30 yıl kullanıyoruz.

Yol yapımı deyince birçok hatıramızın olması da tabi oluyor. Bir gün  2003 yılında idi. Ankara’dan meclisten bir vekilimizin aradığını söylediler. Görüştük. Benden, sayın vekilin Mudurnu’dan yanında bir köyden misafirlerinin olduğunu ve vatandaşın rızası olmadan tarlasından yol geçirdiğimizi ve bu işi durdurmamız talep ediliyordu. Ben de işin aslına vakıf olmuştum. Bu vatandaşın haksız olduğunu ve talebinin yersiz olup geri gönderilmesini talep ettim. İşin aslını anlatacak olursak; Yaklaşık 7-8 sene önce bu köyün ana giriş yolu çok dar ve yokuş olduğundan muhtarlık yolun yerinin değiştirilmesini talep etmiştir. Köy Hizmetleri de her yerde olduğu gibi istimlak parası ödeyemediğinden Köy Muhtarından yolun geçeceği yerlerdeki tarla sahiplerinden yazılı taahhütname talep etmiştir. Her vatandaş taahhüt vermiş fakat bir kişi tarlasından yolu geçirmek istememektedir. Çok uğraşırlar. 1-2 sene geçer ama olayı çözemezler. Bunun üzerine iş inada biner o zamanın idarecileri ve muhtar Köy Hizmetlerinin hiç âdeti olmamasına rağmen kamulaştırmaya girerler ve 5 sene uğraşarak tarlayı ikiye bölüp kamulaştırırlar. Ama vatandaş tarlaya kimseyi sokmaz ve iki senedir ekmeye devam eder. Tarlaya yine kimse girememektedir. Bana olayı anlattılar. Ben de yolun derhal açılmasını talep ettim. Fakat giden iş makinası operatörünü eli tüfekli adamlar korkutup kovalamışlar. Bir gün dairede iken beni ziyaret etmek isteyen vatandaşların olduğunu söylediler. Buyur ettim. Gelenler dede, oğul ve torun üç kişiydiler. Ne istediklerini sordum. Tarlamızdan yol geçiriyorlar istemiyoruz diyorlardı. Uzun uzun sebeplerini sıralıyorlardı. Köylüler arasındaki kavgalar, husumetler olayı kangren hale getirmişti. En sonunda en yaşlı olana dedim ki; “ Amca sen bunların yaşlısı ve en akıllısısın bu size yakışıyor mu? Şu ahir ömründe bari şu torununa niye acımıyor onlara kavgalı bir miras bırakıyorsun? “ diye birçok şeyler söyledim. Ama nafile benden makinaları durdurmam ısrarla talep ediliyordu. Başka olayları da önlemek için çaresiz; “Tamam şu anda makinaları durdurdum “ diyerek bunları başımdan savmaktan başka çare bulamadım. Ancak ben de olayı çözmeye karar verdim. Arkadaşlarımı topladım. Makinaları hazırlıyorsunuz. Jandarmaya da haber veriyoruz. Ve Kimseye duyurmadan belirli bir saatte yolu açıp geliyoruz. Yolu açtık ve köyümüz 10 sene sonra ancak yeni yoluna kavuştu.

Yol hatıralarımız çok. Yine Köylerimizden birinin ara köy bağlantı yolu yoktur. Muhtar ve siyasetçiler ısrarla dozer ile açılmasını talep etmektedirler. Yolun geçeceği güzergâhlarda vatandasın olurları, imzaları alınmış her şey hazırdır. Fakat iş makinalarının işi yoğun olduğundan bizden öncelik talep edilmektedir. Ben yine tüm yasal prosedürleri kontrol ettirdim. Hiç hata görünmüyordu. Yine de isteksizdim. Fakat tamam yapın dedim. İş başlamış fakat birkaç gün geçmeden mahalli gazetelerden birinde ilk sayfada” Köy Hizmetlerinde YOLsuzluk “ diye haber oldu. Vatandaşın biri tarlasına fazla girildiğini ve rızasız iş yapıldığını iddia ediyordu. Yolun filmini çekmiş ve Savcılığa suç duyurusunda bulunmuş, tarlasının eski hale getirilmesini talep ediyordu. Olay genişlemiş vilayet soruşturması halini almıştı. Bizden iş makinalarının giderleri talep ediliyordu. Bir seneye yakın uğraştık. Kendimizi haklı çıkarana kadar 10 civarındaki personel soruşturma geçirdi. Bereket iş makinaları akaryakıt ve diğer masraflarını köy muhtarlığı karşıladığından hiçbir personel mağdur olmadı.

Yol konusundan nerelere geldik. Bu konularda hatıramız çok. İnşallah bazıları sonraya kalsın. Benim ricam yaptığımız yollara vatandaşımız sahip çıksın. Asfalt yapıyorsunuz, birde bakıyorsunuz ki ertesi gün yolu kazmışlar. İçiniz ağlıyor. Yollara çöp atanlar biraz düşünsünler. Hele köy içlerinde yol kenarına hayvan gübresi atmayı bırakalım. Tarlayı sürerken traktörün pulluğundaki toprağı yola dökmeyi bırakalım. Yoldan su geçirmeyi bırakalım. Su yolu öldürüyor. Bizler bunları görüp üzülüyoruz. İşlem yapmayı pek sevmiyoruz. Ama geçen senelerde yeni yaptığımız bir yolu kazan vatandaşın birine işlem yapmak zorunda kaldık ve Valiliğin yaptığı işlem sonucu 300 TL ceza ödedi.

2005 yılında başlatılan KÖY-DES projeleri ile toplamda 10 milyon Tl harcanarak kırsaldaki yol ağımızın altyapısı ve asfaltlama oranı ancak % 30 lardan % 65 lere ancak çıkartılabilmiştir. Yollarımızın standardını arttırmaya devam ediyoruz.

Sonsuz selam ve sevgilerimle, haftaya kadar hoşça kalınız. ……19.8.2013