Boz Bulanık Akşamlar
Yine hüzün kokuyor boz bulanık akşamlar,
Kulağımda nağmeler ve gözlerimde yaşlar.
Kumsal cıvıl cıvıl herkes neşeyle coşarken,
Ellerin derdi biter benimki yeni başlar.
Mevsimlerden bahardı, ılık bir rüzgar esti,
Sanki gönlüme dolan sevdalı bir nefesti.
Al yanaklım, başak saçlım, belki arar derken,
Hasretten duvar örüp, selamı bile kesti.
Bitmiyor hasretinden uzayan bu geceler,
Söylemiyor gayri dilim, yok oldu kelimeler.
Ben seni oya oya yüreğime işlerken,
Ayrılmış yolumuz adını eller heceler.