Özlem

 Ağustos sıcağı yakar kavurur ,
Güneşten kararan yüz ben olaydım.
Elinde yabası harman savurur,
Rüzgarda uçuşan toz ben olaydım.

Hak övmüş yaratmış onun soyunu,
Kuşlukta dolanıp dere boyunu,
Bocuta doldurup soğuk suyunu,
Süzerek içtiği bez ben olaydım.

El ele diz dize gülüp oynaşan,
Kara kaş altından nazla bakışan,
Zülfüne teline uyup yakışan,
İki tek sürmeli göz ben olaydım

Yalansız, dolansız hakikat gibi,
Bellenip tutulan nasihat gibi,
Manidar söylenmiş beyanat gibi,
Dillerde dolaşan söz ben olaydım.

Aşığın gözyaşı akar sel olur,
Yürekten çağrısı gayri gel olur,
Bakarsan harabat bağda gül olur,
Baharın sonrası yaz ben olaydım.

Kader yumruğunu göğsüme vuran,
Sevdanın yükünü tellere saran,
Bir ömür duvarda asılı duran,
Düzeni bozulmuş saz ben olaydım.