Ürkütür Beni

Bir yaşam özdesi bu hâl, basireti bağlar
Mesnetsiz yaşamlar gibi, yitik inançlar
Ağlayıp, gülmeler de bile sahte duygular
Lav tadında çeşnidir, biteviye sancılar

Sevdalar da rantiye olmuş; heyhat, heyhat
Kalpler taşlaşıp, bencilleşmiş zat-ı fıtrat
Baki olacak düşleri sanki hoyratça gidişat
Mal, mevkii, minnetine dönerken adeta çark

Yapma, etmeleri dinler mi ki! Kızanım acaba
Cibilliyeti âfileşirse, olacaktır serkeş kaba
Medeni algısında coşup, uymayabilir adaba
Sabır olgunlukta; velev boşa giderse çaba

Farklı da olabilir, kırmamak lazım inancı
Vicdanımıza hâkim olmalı, özümüze savcı
Çözüm bulmalı; devleşmeden harlı sancı
Hani; olur da anlar bir gün, belki buhrancı

Aaah! Ah:
Şeref’i divane yapan, çağlayan sezgilerimi
O kaygılar ki! Darmaduman eder benliğimi
Ölüm bile korkutamaz da mangal yüreğimi
İnsanlığın ahvali korkutur, ürkütür beni

>>>>> ÖZLÜ SÖZ <<<<<
VİCDANI ADİLE SORMALI; İNANÇLA, HAKEMLİĞİ!!!

Gönüller Dostu Mengenli Şair Şerafettin KAYAR
27 Ekim 09 Salı 12:40