Hakedene

Fırtınalar kopup patlarken boralar,
Ateşler saçarak yağarken yağmurlar,
Umarsızca, zulmete düşmüşse insanlar,
Zalimine inat, dimdik vakarlı olacağım.

Efeler, beyler “heyt”lemesin beyhude,
Zengini bencil, nefsi âlemine menkıbe,
Bin türlü söylense de izahı her dilde,
Âlemine inat, mihenklere uyacağım.

Hayvanı aslı yapan alaca kılı mıdır?
İnsanlığı asri kılan bifâni ırkı mıdır?
Rengi değişse de sudur o, farklımıdır?
Fırdöndülere inat nezih kalacağım.

Zaruret derler nihayet falso dinleriz,
Kafalara uymayanı esefle kinleriz,
Özümüzde yalnız, şaşa da binleriz,
İbreti âlemine bildiğimi sayacağım.

Belki üzülecek, belki de ezileceğim,
Bencili duyarsızların diline düşeceğim,
Görmez göze, hissiz kalbe mi küseceğim,
Densizlere inat ökseleri kınayacağım.

Âşık Şeref, söylenir Gönül dertli yine,
Kötülükler tükense, güzellik gelse âleme,
Sözüm dokunmaz bilirim, yüreği düzgünlere,
Bozuma inat edebe uyacak, erkânı yazacağım.

Gönüller Dostu Mengenli Şair Şerafettin KAYAR
22 Kasım 2009 Pazar