Vatan Uğruna

Başımda kızgın güneş, yüreğimde hep vatan,
Ellerimde silahım, cebimde yar mektubu
Bilmiyorum kimlerdir haince tuzak kuran,
Bölüp yok etmek için  bu güzel yurdumuzu.

Kurşun  yerine barış birlik sürdük namluya,
Dosta değil, haine bizim bir çift sözümüz,
Bot yerine hep mayın giydik ayağımıza,
Ulaştık dağa taşa, doğransa da dizimiz.

Kahpe kurşun sinsice kime değer bilinmez,
Alınlardan akanlar ter midir, yoksa kan mı?
Yerleşsin her kafaya, bu yurt asla bölünmez.
Ölsek bile sormayız, ”Tercih can mı, vatan mı?”

Delikanlım, Mehmet’im, bu yürek  varken sende,
Sarp dağlar canilere tez günde mezar olur.
Kahpece emellere göğsünü bir gersen de,
Görsün cihan analar ne yiğitler doğurur.

Mermi tohumlarından kan kırmızı çiçekler,
İmanlı göğüslerde kök salıp renk verdiler.
Bayraklı tabutların içindeki bu gençler
Vatan için ölmenin sırrını öğrettiler.